ΕΥΧΕΣ

Την πόρτα ανοίγω το βράδυ,τη λάμπα κρατώ ψηλά,να δούνε της γης οι θλιμμένοι,να ʼρθούνε, να βρουν συντροφιά. Να βρούνε στρωμένο τραπέζι,σταμνί για να πιει ο καημόςκι ανάμεσά μας θα στέκειο πόνος, του κόσμου αδερφός. Να βρούνε γωνιά νʼ ακουμπήσουν,σκαμνί για να κάτσει ο τυφλόςκι εκεί καθώς θα μιλάμεθα ʼρθει συντροφιά κι ο Χριστός. Διαβάστε περισσότερα…

Ένα άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα. Χτύπησα την πόρτα και μπήκα. Μου ‘δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό. «Είδες –μου λέει- γεννήθηκε η ευσπλαχνία! Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ. Γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες και δε θα ‘χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο Διαβάστε περισσότερα…